Heb jij het ook zo druk?
Toen iemand laatst aan me vroeg hoe het met me ging, antwoordde ik met ‘druk’. Het was eruit voor ik door had dat dit het laatste antwoord is waar iemand op hoopt. Druk zijn is geen gemoedstoestand. Ik antwoordde dus gauw ‘verder wel goed!’ en nam me voor dit nooit meer te antwoorden.
Toch kan het voelen alsof je het druk hebt, terwijl het eigenlijk wel meevalt. Het is vaker onze beleving die doet vermoeden dat we het ont-zet-tend druk hebben.
Met die wijze woorden in mijn achterhoofd ben ik deze week naast mijn baan gestart met een deeltijd studie. Het gaat me veel energie kosten en ik zal op sommige punten moeten inleveren (vooral op sociaal vlak), maar het zal me ook energie opleveren. Wanneer iets je energie kost en het je vervolgens energie oplevert, is er niets mis met het druk hebben. Het gaat met pieken en dalen.
Mensen die denken het áltijd druk te hebben, zijn overigens de minst leuke mensen. Er mag best wat ruimte zijn voor spontane acties en impulsieve uitjes. Zo kreeg ik vanzelfsprekend de vraag of er dan wel ruimte is voor een man in mijn leven. Ruimte máák je, mensen. Ik ben zelf verantwoordelijk voor het indelen van mijn week en ik moet er niet aan denken om me op deze leeftijd al tussen vier muren op te sluiten en enkel de dagelijkse beslommeringen aan te moeten gaan. Daarvoor is het buiten de deur net iets te leuk.
Met een grote glimlach stap ik op de fiets. Ik ben trots op hoe ik nieuwe uitdagingen aan ben gegaan. Heel soms vraag ik me af hoe mijn leven eruit zou zien als ik nog in mijn relatie zat. Ik zou mijn droom niet achterna gegaan zijn, minder spontaan voor een borrel de trein inspringen en ik zou de droom om tijdelijk in het buitenland les te geven allang weggedrukt hebben. De relatie heeft nu plaats gemaakt voor het ontmoeten van nieuwe mensen, waarbij ik volledig bij mezelf gebleven ben. En dat kan ik iedereen aanraden.
